بررسی ارتباط شیفت درمانی همودیالیز با کیفیت خواب بیماران تحت همودیالیز

سابقه و هدف: بسیاری از بیماران تحت همودیالیز از کیفیت پایین خواب رنج می برند. هدف این مطالعه تعیین ارتباط شیفت درمانی همودیالیز با کیفیت خواب بیماران تحت همودیالیز بود. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی، تحلیلی و مقطعی بود، با نمونه گیری در دسترس، 90 بیمار از بین بیماران همودیالیزی شهر سمنان که حداقل 3 ماه سابقه همودیالیز داشتند و در شیفت های ثابت صبح، عصر و یا شب تحت همودیالیز قرار می گرفتند، انتخاب شدند. معیارهای ورود شامل سن بالاتر از 18سال، همودیالیز 3-2 بار در هفته به مدت 3 ساعت یا بیش تر در هر جلسه بود. کیفیت خواب با استفاده از شاخص کیفیت خواب پیتزبرگpittsburgh sleep quality index (psqi)  بررسی شد. یافته ها: از 90 بیمار، 4/54% (49 بیمار) مرد و مابقی زن بودند. 3/33% (30 نفر) کیفیت خواب خوب و 7/66% (60 نفر) کیفیت خواب پایین داشتند. در تحلیل تک متغیره کیفیت خواب با جنس (011/0=p)، وضعیت تاهل (009/0=p)، تعداد فرزند (012/0=p) و شیفت دیالیز (003/0=p) ارتباط معنی دار داشت. بررسی اثر هم زمان متغیرها طی رگرسیون لجستیک نشان داد خطر کیفیت خواب پایین در زنان 75/3 برابر مردان، همودیالیز در عصر 52/5 برابر همودیالیز در صبح، و همودیالیز در شب 13/4 برابر همودیالیز در صبح می باشد. هم چنین به ازای هر فرزند اضافی خطر کیفیت خواب پایین 33/1 برابر می شد. نتیجه گیری: ارتباط معنی داری بین کیفیت خواب بیماران با شیفت همودیالیز وجود داشت، شیفت صبح به طور قابل توجهی با کیفیت خواب بهتر هم راه است. بهره مندی از این یافته می تواند به برنامه ریزی مناسب تر برای شیفت های همودیالیز بیماران، به خصوص برای آن ها که از کیفیت پائین خواب رنج می برند، کمک نماید